അക്കരപ്പച്ച

ഏതോ വിഷാദ ചിന്താചുരങ്ങളില്
ഏകാന്തമായൊരു ചിത്രം
വീണ്ടുമീ കാനന മധ്യത്തില്
വാത്മീകമാകുന്ന ശിഷ്ടം
അക്കരപ്പച്ചതന്നിച്ഛാതടങ്ങളില്
നിശ്ചലമാകുന്ന നോട്ടം
നിര്ദ്ദയമേതോ നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങള് തന്
തംബുരുവാകുന്ന ഹൃദയം
കിനാവള്ളി ചുറ്റിയ മാനസം
മെല്ലവേ മീട്ടുന്നു ശോകസംഗീതം
കാടും കടലും കരിമേഘപ്പുതപ്പുമായ്
കാടാറുമാസം കഴിക്കേ
അക്കരെപ്പച്ചയ്ക്കുമിക്കരെപ്പച്ചയ്ക്കു
കുറുകേയൊഴുകുന്നൊരാഋ
അക്കരെതീരത്തു പാറിക്കളിക്കുന്ന
പച്ചക്കിളിയെപ്പിടിക്കാന്
ഇക്കരെയൊറ്റയ്ക്കിരുന്നു ഞാന്
ഇച്ഛയാലുച്ചത്തിലാര്ക്കെ
ആര്ത്തലച്ചെത്തുന്നൊരാറിന്റെ ഘോഷ-
ത്തിലെന്നാര്ത്തനാദം നിലയ്ക്കേ
ആരോരുമില്ലാത്തൊരാത്മ സത്രത്തിലെന്നി-
ച്ഛകള് വീണുറങ്ങുന്നു.
 
 

No comments:
Post a Comment